Pierwsza Komunia Święta

Pragniemy poinformować, że w 2026 roku, w naszej parafii dzieci przystąpią do I Komunii Świętej, tradycyjnie w 2. Niedzielę maja — 10 maja —  podczas Mszy świętej o godzinie 1230.

 

ZASADY PRZYGOTOWANIA DZIECI W NASZEJ PARAFII DO PRZYJĘCIA SAKRAMENTU PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ

Z reguły dzieci przy­go­towywane są pod­czas zajęć kat­e­chety­cznych w klasie trze­ciej.

Przy­go­towu­ją­cym jest kapłan lub kat­e­chet­ka w szkole oraz kapłan w parafii. Min­i­malne wyma­gania staw­iane przed dzieć­mi oraz ich rodzi­ca­mi:

  1. Obec­ność reg­u­lar­na na kat­e­chezie w szkole
  2. Zna­jo­mość kat­e­chiz­mu i mate­ri­ału zgod­nie z pro­gramem naucza­nia w zakre­sie klasy III
  3. Obec­ność na Mszy świętej niedziel­nej i świątecznej
  4. Obec­ność na Mszy świętej szkol­nej
  5. Rodz­ice dzieci zobow­iązani są do udzi­ału w kat­e­chezach i spotka­ni­ach mod­litewnych orga­ni­zowanych dla nich.

Do Pier­wszej Komu­nii Świętej dopuszczane są dzieci w III klasie szkoły pod­sta­wowej. Aby mogły przyjąć sakra­ment, prze­chodzą szereg przy­go­towań. W tym dniu bard­zo waż­na jest rola rodz­iców, ich zadaniem jest tak przy­go­tować dziecko, by zarówno prezen­ty, jak przyję­cie komu­ni­jne, nie przysłoniło tego, co jest najważniejsze – wejś­cie dziec­ka do wspól­no­ty Koś­cioła.

Nieste­ty coraz częś­ciej zdarza się, że to rodz­ice i rodz­ice chrzest­ni wyma­ga­ją kat­e­chizowa­nia, nie pamię­ta­jąc, że celem pier­wszej komu­nii nie jest sam sakra­ment, ale dal­szy rozwój wiary dziec­ka wspier­any poprzez stałe uczest­nicze­nie w Eucharys­tii. Dorośli częs­to zapom­i­na­ją, że pier­wsza komu­nia to nie czas na rywal­iza­cję, eksponowanie i pro­mocję dziec­ka i spraw­ia­ją, że komu­nia dziec­ka, kam­er­alne ale wielkie świę­to rodzinne, od kilkudziesię­ciu lat przeis­tacza się, sta­jąc się pretek­stem do jeszcze jed­nej majów­ki.

Pod­sta­wowym celem prób w koś­ciele jest „naucze­nie” cer­e­monii, tj. pokazanie poszczegól­nych ele­men­tów i tego, co po nich następu­je. Dzię­ki zapoz­na­niu się z prze­biegiem Mszy świętej pier­ws­zoko­mu­ni­jnej dziecko lep­iej będzie przezy­wać ten Wiel­ki dzień w jego życiu.

Opanowanie poszczegól­nych częś­ci liturgii poz­woli dziecku skupić się na tym, co dzieje się wokoło, tym samym uważniej wysłuchać słów wypowiadanych przez kapłana.

Pier­wsza Komu­nia Świę­ta jest wyjątkowym wydarze­niem w życiu Dziec­ka i całej jego rodziny. Dziecko sta­je się bowiem pełno­prawnym członkiem koś­ciel­nej wspól­no­ty.

Najważniejsze jest, by dziecko potrak­towało sakra­ment jako przeży­cie duchowe, dlat­ego w parafi­ach usta­la się jed­nakowe stro­je zarówno dla chłopców jak i dziew­czynek , tak by wkrocze­nie do wspól­no­ty nie zamieniło się w rewię mody.

Zan­im dziecko przys­tąpi do sakra­men­tu musi się nauczyć nie tylko prze­biegu samej uroczys­toś­ci. Niezbędne jest również, by poz­nało pod­sta­wowe mod­l­itwy. Uczy się m.in. Aktu wiary, nadziei, miłoś­ci i żalu, Składu apos­tol­skiego, Pię­ciu praw koś­ciel­nych, Sied­miu grzechów głównych, itd. Dochodzą do tego również pieśni. Dziecko zal­icza każdą z wymienionych mod­l­itw na lekc­jach kat­e­chezy.

Zna­jo­mość mod­l­itw i pieśni koś­ciel­nych to warunek przyję­cia Eucharys­tii. Mimo, że są one pow­tarzane i ćwic­zone, zarówno na kat­e­chezie, jak i na próbach koś­ciel­nych, przy­go­towa­nia do przyję­cia Pier­wszej Komu­nii Świętej nie mogą się obe­jść bez pomo­cy rodz­iców.

Najważniejszym zadaniem rodz­i­ca jest bycie przy dziecku, wspieranie go, twór­cza roz­mowa o uroczys­toś­ci, o jej prze­biegu, a przede wszys­tkim o jej wadze. Powinien dawać dobry przykład wiary swoim życiem, służyć mu pomocą i radą. Spraw­ić by rozu­mi­ało jak ważne to wydarze­nie dla każdego kato­li­ka i jego najbliższych. Rodz­ic dzię­ki uczest­nictwu w ważnym wydarze­niu w życiu dziec­ka, ma poza tym niepow­tarzal­ną okazję, naw­iązać z nim szczegól­ny kon­takt. A to z pewnoś­cią zaowocu­je w przyszłoś­ci.

Rodz­ice muszą pamię­tać, że to z jakim nastaw­ie­niem dziecko przyjmie Ciało Chrys­tusa, w dużej mierze zależy od nich. Ważne, by sobie sami odpowiedzieli na pytanie, co chcieli­by przekazać dziecku w tak ważnym dla niego dniu.

Dziecko przy­go­towu­je się do Komu­nii przez cały rok. Uczy się mod­l­itw i chodzi na spotka­nia, na które zapraszani są także rodz­ice. To wyjątkowa okaz­ja do towarzyszenia mu w kat­e­chety­cznych przy­go­towa­ni­ach i czuwa­nia parę ławek dalej.

Biały Tydzień może być okazją do spoko­jnego przeży­cia prawdzi­wego sen­su uroczys­toś­ci.

Oktawa Uroczys­toś­ci Pier­wszej Komu­nii Świętej umac­nia jej sens i przedłuża uroczysty nas­trój, pozwala na reflek­sję i ugrun­towu­je przemi­any, jakie dokon­ały się pod­czas przys­tępowa­nia do tej wielkiej uroczys­toś­ci.

Biały Tydzień ma na celu przyzwycza­ić dziecko do uczest­nict­wa w Eucharys­tii. Jest to okaz­ja do rozpoczę­cia reg­u­larnych wiz­yt w koś­ciele. Rodz­ice powin­ni towarzyszyć dziecku w spec­jal­nie przy­go­towanych, pełnych śpiewu mszach. Przez cały tydzień dzieci przy­chodzą do koś­cioła w kom­plet­nym stro­ju komu­ni­jnym.

Nazwa Białego Tygod­nia oraz samo wydarze­nie naw­iązu­je do pier­wszych wieków Chrześ­ci­jańst­wa, kiedy to nowo ochrzczeni przez następ­ny tydzień nosili białe szaty.

Odpowied­nie przy­go­towanie dziec­ka zmniejsza stres i rozwiewa obawy przed spowiedz­ią, dlat­ego tak ważnym jest, by zrozu­mi­ało sens oczyszczenia i mogło odnieść się do niej z ufnoś­cią i spoko­jem, a przys­tępu­jąc do pier­wszej komu­nii świętej zapamię­tało ten dzień jako wyjątkowy i świąteczny. Po częś­ci sprzy­ja temu odświęt­na oprawa, komu­ni­jne stro­je, nas­trój oczeki­wa­nia i uwa­ga poświę­cona przez blis­kich, obec­ność goś­ci.

Obec­nie spowiedź i przyję­cie komu­nii poprzedza okres kilku­miesięcznych przy­go­towań obe­j­mu­ją­cych nie tylko dziecko, ale i rodz­iców oraz rodz­iców chrzest­nych.

Dziecko, oprócz coty­god­niowych dwóch lekcji kat­e­chezy w szkole, uczest­niczy w spotka­ni­ach z kapłanem, po Mszy świętej w koś­ciele, a w ostat­nich tygod­ni­ach w próbach cer­e­mo­ni­ału.

Od rodz­iców wyma­ga się coraz więk­szego zaan­gażowa­nia, zobow­iązani są uczest­niczyć nie tylko w Mszach świę­tych, ale w okolicznoś­ciowych kat­e­chezach oraz więk­szej iloś­ci spotkań szkol­nych i koś­ciel­nych.