Pogrzeb

Przy załatwia­n­iu for­mal­noś­ci w biurze parafi­al­nym należy przed­staw­ić:

  1. Akt zgonu (z Urzę­du Stanu Cywilnego),
  2. Kar­ta zgonu (wys­taw­iona przez lekarza. Zosta­je w w parafii w doku­men­tacji cmen­tarnej)
  3. Zaświad­cze­nie o udzie­le­niu sakra­men­tu chorych i wiatyku (Komu­nii Świętej), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpi­talu (wys­taw­ia je kapelan szpi­ta­la).
  4. Poz­wole­nie ks. Pro­boszcza, jeżeli pogrzeb ma się odbyć poza parafią.

Infor­ma­c­je o dacie, godzinie i miejs­cu pogrze­bu usta­la się pod­czas wiz­y­ty w kance­larii parafi­al­nej.

Pogrzeb katolic­ki nie przysługu­je tym, którzy świadomie i dobrowol­nie zer­wali łączność z Koś­ciołem lub zmar­li bez poku­ty w gorszą­cych okolicznoś­ci­ach albo z pog­a­rdą dla Koś­cioła, upar­cie odmaw­ia­jąc przyję­cia sakra­men­tów

Nato­mi­ast wszys­tkie sprawy związane z wyku­pem, lub opłace­niem miejs­ca na Cmen­tarzu Parafi­al­nym, oraz pochowaniem zwłok na Cmen­tarzu w Zak­liczynie, załatwia się w godz­i­nach pra­cy Kance­larii Parafi­al­nej Parafii pw. św. Antoniego i św. Jana Chrz­ci­ciela w Łodzi-Łagiewnikach, która jest Zarząd­cą Cmen­tarza.


Kodeks Prawa Kanon­icznego:

Kan. 1176 –

§ 1. Wierni zmar­li powin­ni otrzy­mać pogrzeb koś­ciel­ny, zgod­nie z przepisem prawa.

§ 2. Pogrzeb koś­ciel­ny, w którym Koś­ciół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazu­je sza­cunek ich ciału i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei, należy odpraw­iać z zachowaniem przepisów litur­gicznych.

§ 3. Koś­ciół usil­nie zale­ca zachowanie pobożnego zwycza­ju grze­ba­nia ciał zmarłych. Nie zabra­nia jed­nak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek prze­ci­wnych nauce chrześ­ci­jańskiej.

Kan. 1177 –

§ 1. Nabożeńst­wo pogrze­bowe za każdego wiernego win­no być z reguły odpraw­ione w jego włas­nym koś­ciele parafi­al­nym.

§ 2. Każdy jed­nak wierny albo ci, do których należy tros­ka o pogrzeb zmarłego, mogą wybrać inny koś­ciół na pogrzeb, za zgodą tego, kto nim zarządza, i po zaw­iadomie­niu włas­nego pro­boszcza.

§ 3. Jeśli śmierć nastąpiła poza włas­ną parafią i nie prze­nie­siono do niej zwłok ani nie został zgod­nie z prawem wybrany inny koś­ciół pogrze­bu, nabożeńst­wo należy odpraw­ić w koś­ciele parafii, gdzie śmierć nastąpiła, chy­ba że pra­wo par­tyku­larne wyz­nacza inny koś­ciół.

Kan. 1184 –

§ 1. Jeśli przed śmier­cią nie dali żad­nych oznak poku­ty, pogrze­bu koś­ciel­nego powin­ni być pozbaw­ieni:

1° noto­ryczni apostaci, here­ty­cy i schiz­maty­cy;

2° oso­by, które wybrały spale­nie swo­jego ciała z moty­wów prze­ci­wnych wierze chrześ­ci­jańskiej;

3° inni jawni grzeszni­cy, którym nie moż­na przyz­nać pogrze­bu bez pub­licznego zgorszenia wiernych.

§ 2. Gdy pow­sta­je jakaś wąt­pli­wość, należy się zwró­cić do miejs­cowego ordy­nar­iusza, do którego decyzji należy się dos­tosować.

Kan. 1185 –

Pozbaw­ie­nie pogrze­bu zaw­iera w sobie także odmowę odpraw­ienia jakiejkol­wiek Mszy świętej pogrze­bowej.